Scandola natuurreservaat

Rode granietrotsen verdwijnen in de heldere zee in het bijzondere natuurreservaat Scandola. Om je heen zie je aalscholvers en pijlstormvogels op de rotsen zitten en visarenden in de lucht cirkelen. Onder het wateroppervlak zorgen sponzen, gele zeeanemonen en koralen voor een explosie van kleuren. Scandola staat daarom ook op de Werelderfgoedlijst van Unesco.

Het totale natuurreservaat beslaat 9.2km2 land en 10 km2 zee tussen Punta Mucchilina in het zuiden en Punta Palazzo in het noorden. Het park heeft een enorm aanbod van verschillende plantensoorten, zeldzame vogels en een overvloed aan onderwaterfauna. Deze 450 soorten algen en 125 vissoorten worden beschermd. Je mag er niet vissen, niet langer dan 24 uur aanmeren en geen fauna en flora meenemen.

Het nest van de visarend, een grote witte roofvogel met witte vleugels, is één van de symbolen van deze rotsen. Nadat ze bijna waren uitgestorven, broeden er nu 20 paren visarenden in het natuurreservaat.

Vogels en vissen in Scandola

Vooral de vogels vinden beschutting en genoeg voedsel in de rotsen, waar ze hun nesten bouwen. Aalscholvers, slechtvalken en visarenden zijn hier allemaal te zien. Als je goed oplet zie je ook vleermuizen. Het heldere water zorgt voor veel leven onderwater, tot wel 45 meter diep.

De tandbaars is een grote vis die wel 1,5 meter lang kan worden. Hij is te herkennen aan de lichte stippen op zijn bruinachtige rug. De zeebrasem is beroemd en gewild om zijn smakelijke vlees, maar in Scandola wordt hij beschermd door het vis verbod.

Vulkanisch gesteente

Het hele schiereiland Scandola maakt deel uit van een vulkanisch complex waarvan de rotsen meer dan 248 miljoen jaar oud zijn. Voorbeelden zijn de porfierstromen in Cala Ficaccia, de lava- en rhyolietkoepels van Punta Palazzo en de prismatische orgelpijpvormen bij Elbo.

Het Algenplatform

Lythophyllum is een kalkhoudende algensoort die gedeeltelijk boven het water uitkomt. Die kunnen wel 30cm dik zijn. Bij Punta Palazzo is het grootste algenplatform van de Middellandse Zee, zo’n 100 meter lang en 2 meter breed. Algenplatformen zien er stevig uit, maar zijn uiterst kwetsbaar.

Euphorbia Dendroides

Deze struik is één van de meest voorkomende van het natuurreservaat. Hij kan wel een meter hoog worden. De struik bloeit in mei en kleurt dan de rotsen geel. Aan het eind van het voorjaar droogt hij uit en wordt hij bruin. Pas aan het eind van de zomer, als de eerste regen valt, wordt hij weer groen.

Panorama

De kust langs het natuurreservaat Scandola is één van de mooiste van Corsica. Steile rode rotsformaties duiken hier in de heldere zee.

[br][hr][br]